Fecr-i Ati Şiiri

Türk Edebiyatı derslerini burada bulabilir,bu dersi bu bölümde yeniden keşfedebilirsiniz.

Moderatör: Tardigrada

Cevapla
kbakcaoglu
Genel Yetkili Adayı
Mesajlar: 321
Kayıt: 10 May 2013 00:01
İletişim:

Fecr-i Ati Şiiri

Mesaj gönderen kbakcaoglu »

Bu topluluğun en gözde edebi türü şiirdir.Cenab sembolizmin mujdecisidir ve kendinden sonra gelcek nesne daima örnek olmuştur.

Fikretvezne ve kelimelere sağlam mısra yapısıyla diger nesillerde örnek olmuştur.

Fecraticilerde dil bakımından e.c' Ciler gibi davranarak kelimelerin milliyetine değil ses kıymetine ve anlatılmak istenen kavramIara değer verdiler.

Fecratiyi edebiyatı cedideden ayıran en önemli özellik kelime kullanımında daha seçici davranarak zerafet ifade eden kelimeleri daha yumuşak bir ahenkle anlatmalaridir.

Bir Fecrati şiirinin tanıtıcı unsurlarını siralarken şu kelimelerin varlığını göz önünde bulundurmaliyiz.

Mesa (akşam)

Miyah (su)

Melal (hüzün)

Mina (şarap şişesi, sırça)

Erganun ( çalgı)

Nefti(Petrol rengi)

Zehebi(altın renkli)

Cevf(bosluk)

Nücum(yıldız)

Ervah(ruhlar)

Yeis(üzüntü)

İlhame

Hele Kamer (ay) hayallerinin alcak gönüllü fakat hasta bir ilham perisidir. Bu yukarda saydığımız kelimelerin ortak tarafları sıfat kökenli olmalarıdır. Bundan dolayı fecrati şiiri daima renkli hayat sahnelerini tabiat manzaralarıni canlandırmaya gayret etmiştir.
Bu dönemde şiir yazan şairlerin rasgele seçilecek misralarinda bile bu özellikler görülebilir. Özellikle melali Mesa terkibiyle bütün şairler şiir yazmıştır. Kamel, zulmet, karanlık şiire yazmamis fecrati şairi yoktur.


Bu özelliklerden sonra şöyle sıralayabiliriz.

1) Kelimelerin milliyetine önem vermezler.

2) Gramer kaideleri itibari ile pek çok yabancı unsur şiirlerde bulunur.

3) Kelimelerin teleffuzuna önem verilir.

4) Şiir le müzik arasında bir bağ kurarlar, sese son derece önem verirler.

5) hayaller son derece incedir.

6) İstiare üstüne istiare yapar.

7) Kamel konularının ve kelimelerinin en başında gelir.

8) Ayni manadaki kelimeleri bir arada kullanmaktan çekinmezler.

9) Serbest nazımla yazarlar.

10) Bunun yaninda sone kullanmışlardır.

11) Onlar için kelime milliyeti değil ahengi önemlidir.

“Türk Edebiyatı” sayfasına dön